วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

คู่ห./ซ้อ 7

ช่วงนี้ไปไหนมาไหนก็เจอแต่กระแสบอลโลก ไปเดินห้างก็เห็นจัดงานเกี่ยวกับบอลโลก ไปกินข้าวก็เปิดแต่บอล ขนาดกลับมาบ้านสามีหัวถอกเอ๊ย! ทองก็ยังเปิดหลอนอยู่นั่นแหละ

กว่าจะละสายตาจากหน้าจอมาหาเมียก็ปาเข้าไปเกือบสว่าง พอดูจบก็นึกว่าจะอยากเตะบอลเข้าโกล์กับเค้าบ้าง (คิคิ) ที่ไหนได้พอหัวถึงหมอนก็นอนกรนคร่อกๆ งานนี้ซ้อก็เลยต้องจำศีลรักษาพรหมจรรย์ไปโดยปริยาย

เอาไว้หมดบอลโลกก่อนเหอะ เดี๋ยวได้เจอสองเต้าเขย่าโลกตูแน่...ฮึ่มๆ

ยังดีนะที่คุณผัวฝรั่งดูแต่ตาปากไม่ได้แทงบอลไม่งั้นคงได้เจอแม่ไม้มวยไทย ไม่เหมือนกับดาราบางคนพอเข้าสู่เทศกาลลูกหนังก็เริ่มเป็นหนี้หัวโต ล่าสุด โต๊ะบอลรายใหญ่กำลังตามล่าตัว “ไอ้เตี้ยล่ำจอมหื่น” ที่เคยก่อคดีข่มขืนเมื่อสมัยเป็นวัยรุ่นกันยกใหญ่ เพราะนอกจากหมอนี่จะรับแทงบอลกินค่าน้ำส่งต่อให้โต๊ะบอลรายใหญ่แล้ว ก็ยังแทงเองอีกต่างหาก เจอหลายเด้งหลายดอกแบบนี้ก็เลยติดหนี้บอลหลายล้านบาท

เห็นว่า เวลานี้กำลังเข้าสู่ขั้นตอนการเจรจาตามแผนการปรองดองกับคนชั่ว (เอ๊ะ...เหมือนใครเลยหว่า) โดยฝ่ายเจ้าหนี้ใจดีจะยึดแค่รถสปอร์ตไม่ตัดนิ้วตัดหู พอหาเงินล้านได้เมื่อไหร่ค่อยไปไถ่รถคันหรูคืนมา ส่วนจะอยู่ในสภาพไหนไม่รับประกัน เล่นเอาไอ้เตี้ยล่ำจอมหื่นแทบจะคลั่งตาย เพราะหมอนี่เป็นคนบ้ารถมาก เอารถกูไปเอาเมียกับลูกกูไปซะยังจะดีกว่า

เอาเหอะน่าให้ๆ ลูกพี่เค้าไปเหอะ คิดซะว่าเป็นกรรมเก่าก็แล้วกัน ชาติที่แล้วคงไปแทงใครเค้าไว้เยอะ ชาตินี้จะแทงบอลแทงสาวก็เลยชิหายโม้ดดดด

ทางที่ดีควรที่จะกลับตัวกลับใจซะที เวรกรรมสมัยนี้มันตามเร็วยิ่งกว่าจรวด วันนี้เจอเรื่องบอล วันหน้าอาจจะเจอเรื่องยา พลาดพลั้งถูกตำรวจจับได้เมื่อไหร่คงได้หมดอนาคตรอบที่ร้อย นอกซะจากว่าจะเส้นใหญ่เหมือน “คนที่สอนไม่จำ” ขนาดเมากัญชาขับรถชนคนตาย แต่ผลตรวจเลือดก็ยังออกมาไร้สารเสพติด ก็ตำรวจมันเป็นซะแบบนี้โจรมันถึงได้หนีไปอยู่ต่างประเทศ....ตุ๊ย!

ถึงกฎหมายจะเอาผิดไม่ได้ แต่กฎแห่งกรรมก็คงจะทำงานอยู่ เพราะตั้งแต่ชนคนตายประกอบกับความปากหมากัดคนที่รักประเทศชาติ ส่งผลให้คนสอนไม่จำไม่มีงานทำหายหน้าหายตาจากจอทีวี เพิ่งจะได้มีโอกาสลืมตาอ้าปากก็เมื่อตอนที่ค่ายเก่าเหลาเหย่กวักมือมาใช้งาน แต่แค่เริ่มต้นของการทำงานคนสอนไม่จำก็ทำพิษซะแล้ว

แค่เปิดกล้องวันแรกคนสอนไม่จำก็เบี้ยวคิวไม่มาตามนัด ทำเอาเจ้าของค่ายถึงกับโกรธตัวสั่นที่ตัวเอกของเรื่องดันหายต๋อม ฟากนักข่าวก็หัวเสียอุตส่าห์จะมาทำข่าวคนสอนไม่จำคืนวงการซะหน่อย สุดท้ายฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็ต้องแบกหน้าออกมาแก้ตัว พอดีพี่เค้าไม่สบายค่ะ

แหม...ก็จะให้มันสบายดีได้ยังไง ก็ในเมื่อก่อนเปิดกล้องแค่วันเดียว คนสอนไม่จำก็ยังไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวบางบัว มั่วสุมดูดกัญชาอยู่ที่นั่นจนสว่าง แล้วจะให้หอบสังขารไปยังไงล่ะจ๊ะ ประสบการณ์ก็มีอยู่แล้วว่าเมาแล้วขับมันเป็นยังไง งานนี้คนสอนไม่จำก็เลยเมาแล้วหลับ ไม่ไปเปิดกล้องมันซะเลย

โอ้ว...เริ่ดค่ะ ไม่ชนคนตายยอมชิหายเอง แมนสาดๆๆๆ

อายุใกล้จะแตะเลข 4 เข้าไปทุกที แต่คนสอนไม่จำก็ยังไม่เลิกมั่วสุมยาเสพติด ทุกวันนี้ก็ยังย่องไปซื้อกัญชาอยู่แถวย่านบางบัว และถ้าวันไหนติดลมเพื่อนขี้ยาอยู่ครบทีม ก็จะดูดกัญชากันจนเมาปลิ้นตลอด เรื่องนี้คนแถวบางบัวเค้ารู้ดี ถ้าเจอหน้าคนสอนไม่จำเมื่อไหร่คืนนั้นควันฟุ้งแน่

แต่ถึงจะเล่นกัญชาเป็นอาจิณ แต่คนสอนไม่จำก็ไม่ปล่อยตัวให้ทรุดโทรมเหมือนไอ้ขี้ยาทั่วไป พอดูดบ้องเสร็จหมอนี่ก็จะไปฉีดผิว เก็บถุงใต้ตา อัดวิตามิน เพื่อให้หล่อเด้งตลอดกาล อย่างว่าแหละมีเงินก็ทำได้ทุกอย่าง แต่ถ้าไม่มีสมองชีวิตก็จะอับปรีย์แบบนี้ไปอีกนาน

พูดถึงเรื่องความหล่อแล้วก็ต้องนึกถึง “พระเอกรุ่นใหญ่ขนตางอนปิ๊งๆ” ที่ห่างหายจากวงการบันเทิงไปเล่นการเมือง หมอนี่ได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มที่รักสวยรักงามสุดๆ ยาตัวไหนที่ว่าดี ยาตัวไหนที่ว่าดัง พระเอกขนตางอนเป็นต้องสรรหามาชะลอความแก่ เรียกว่าทั้งกินทั้งฉีดมาแล้วสารพัดชนิด ปัจจุบันก็เลยสนองความต้องการของตัวเองด้วยการเปิดสถาบันความงาม

ทุกๆ หนึ่งอาทิตย์พระเอกขนตางอนจะต้องมานอนเข้าคอร์สเสริมหล่อ เดี๋ยวไปจิ้มโน่นเติมนี่ให้หน้าเด้งตลอดเวลา แต่หลังๆ นอกจากจะหน้าเด้งแล้วพระเอกขนตางอนก็ยังมาทำอย่างอื่นเด้งด้วย เรื่องนี้เค้าเม้าท์กันให้แซดสถาบันความงามเชียวแหละ

จากที่เคยมานอนเดี่ยวให้หมอจิ้มโน่นจิ้มนี่ ปัจจุบันพระเอกขนตางอนมักจะพกฝรั่งติดไม้ติดมือมาด้วยเสมอครั้งละสองคน พอมาถึงก็พากันหายขึ้นไปข้างบน กว่าพระเอกขนตางอนจะลงมาอีกทีก็ร่วมชั่วโมง จากนั้นก็จะไปสั่งอาหารที่ร้านข้างสถาบันความงามไปให้ฝรั่งบริโภค ก่อนจะขับรถหายไปทิ้งให้ฝรั่งทั้งสองกลับบ้านเอง

นี่คือ กิจวัตรที่พระเอกขนตางอนมักจะทำเสมอๆ ที่สถาบันความงาม จะเปลี่ยนก็แต่หน้าค่าตาฝรั่ง เพราะแต่ละอาทิตย์จะหิ้วมาครั้งละสองคนไม่ซ้ำหน้า และมักจะลงเอยด้วยการเลี้ยงอาหารและทิ้งให้กลับบ้านเองทุกครั้ง โดยจะให้ลงบัญชีไว้ที่ร้านอาหารว่า เลี้ยงแขกวีไอพี

งานนี้เลยทำเอาพนักงานถึงกับงงกันตาแตก ว่า เป็นแขกวีไอพีจริงหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นแขกวีไอพีจริงทำไมพระเอกขนตางอนถึงปล่อยให้กลับเองทุกครั้ง หรือว่าจะพากันไปเปิดคอร์สพิเศษทำอะไรเด้งๆ อยู่ข้างบนกันหว่า ??

และแล้วทุกอย่างก็หยุดทุกความสงสัยเมื่อแม่บ้านต่างด้าวพบถุงต้องสงสัยยาวขนาด 5 x 7 ขดตัวอยู่ในถังขยะของห้องรับรอง ถึงแม้จะไม่ได้ผ่านการตรวจจากคุณหญิงหมอ แต่ทุกคนก็อันเดอร์สตู๊ดว่าเข้าตูดกันแน่ เรื่องมันก็เลยกระจายไปทั่วด้วยประการฉะนี้แล

ปัจจุบันนี้พระเอกขนตางอนก็ยังหิ้วฝรั่งแพ็กคู่มากินที่สถาบันความงามอยู่บ่อยๆ จนพนักงานพากันเมาท์แตกว่าพาคู่ห.มาอีกละ (ส่วนจะเป็นหอ อู หู หรือ หอ อำ หำ ก็ลองไปเอากันเอง) และก็จะไปลงบัญชีบริษัทเลี้ยงแขกวีไอพีที่ร้านอาหารอยู่เป็นประจำ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ไปจ่ายค่าอาหารที่ร้านซักที ด้านแม่ค้าพอเห็นพระเอกขนตางอนเดินมาสั่งอีกรอบ ก็เลยเอ่ยปากทวง งานนี้ก็เลยเจอพระเอกขนตางอนถลึงตาใส่ ค่าอาหารแค่นี้ทำเป็นทวง ก่อนจะสะบัดก้นงอนๆ ขึ้นรถจากไป

แหม...คุณพี่ก้อ ค่าอาหารไม่กี่บาทก็จ่ายๆ เค้าไปเหอะ ใจคอจะซื้อแต่ “ถั่วดำ” แดกอย่างเดียวหรือไงยะ

สันดานนักการเมืองไทยก็แบบนี้แหละ มีแต่กินกะเบ่ง เดี๋ยวก็ไล่ให้ไปอยู่กะเมืองนอกกะ “ไอ้อ้า” ซะหรอก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น